PAROC® Cortex™ - efektywne energetycznie rozwiązania dla ścian z fasadą wentylowaną

Grupę wyrobów „PAROC Cortex” tworzą płyty dwóch typów. „PAROC Cortex” – to wiatrochronne płyty termoizolacyjne oraz „PAROC Cortex One” – jednowarstwowa termoizolacja dla ścian z fasadami wentylowanymi. Osobliwością tych płyt jest to, że są one pokryte specjalną, niepalną powłoką koloru białego lub czarnego, która jest mało przepuszczalna dla powietrza i dobrze przepuszczalna dla pary wodnej. Wyroby z grupy „PAROC Cortex” nadają się do izolacji cieplnej nawet w bardzo intensywnie wentylowanych szczelinach fasadowych lub do ich ochrony przed wiatrem.

Dlaczego Paroc Cortex?

Chronią przed wiatrem
Płyty „PAROC Cortex” oraz „PAROC Cortex One” są przepuszczalne dla pary wodnej i mało przepuszczalne dla powietrza. Z powodu tych właściwości płyty PAROC Cortex są stosowane do ochrony od wiatru uniwersalnych płyt termoizolacyjnych, a płyty „PAROC Cortex One” służą jako jednowarstwowa termoizolacja w konstrukcjach fasad wentylowanych.

Bezpieczne w konstrukcjach fasad wentylowanych
Wszystkie materiały z grupy „PAROC Cortex” są niepalne i zgodne z klasą palności Euro A2-s1, d0. Dlatego mogą być one stosowane bez żadnych ograniczeń w konstrukcjach fasad wentylowanych.

Niezawodność i efektywność
Zamontowane w konstrukcjach fasad wentylowanych płyty „PAROC Cortex” oraz „PAROC Cortex One” doskonale przepuszczają parę wodną, zatrzymują powietrze, a ponieważ są niepalne, przyczyniają się do ochrony przeciwpożarowej budynku, jego długowieczności oraz zmniejszenia strat cieplnych w ciągu całego okresu eksploatacji budynku.

Dopracowane rozwiązanie
W związku z tym, że płyty są szczególnie mało przepuszczalne dla powietrza - uszczelnienie spoin między płytami, narożników budynku oraz krawędzi otworów staje się szczególnie ważne. Dlatego firma Paroc Polska sp. z o.o. dostarcza nie tylko płyty termoizolacyjne, ale i cały system wraz z taśmami uszczelniającymi.

Praca łatwa i wygodna
Płyty „PAROC Cortex” oraz „PAROC Cortex One” są łatwe do przecinania i montowania, instalowanie dobrej jakościowo warstwy izolacyjnej nie jest skomplikowane i wymaga zaledwie minimalnej ilości czasu, zwłaszcza gdy wykonuje się termoizolację jednowarstwową. Gdy wszystkie spoiny pomiędzy płytami, narożniki budynku oraz krawędzie otworów są oklejone taśmami uszczelniającymi – powstaje jednolity płaszcz obejmujący cały budynek.

Drėgmė

Konwekcja naturalna jest mechanizmem lub rodzajem transportu ciepła, w którym ruch powietrza nie jest generowany przez żadne źródło zewnętrzne, jak wiatr, a jedynie na skutek różnic w gęstości powietrza powstających ze względu na różnice temperatury. W konwekcji naturalnej, powietrze otaczające źródła ciepła, odbiera ciepło i staje się mniej gęste oraz wznosi się. Następnie, otaczające, chłodniejsze powietrze przesuwa się i wchodzi w jego miejsce. To chłodniejsze powietrze jest następnie ogrzewane i proces powtarza się, tworząc prąd konwekcyjny; proces ten przenosi energię z dołu do góry. Siłą napędową konwekcji naturalnej jest cyrkulacja powietrza, powstająca z wyniku różnic w gęstości powietrza.

Konwekcję wymuszoną powoduje wiatr, który tworzy gradient ciśnienia w bryle budynku. Rola konwekcji wymuszonej w zakresie efektywności energetycznej i wyjaśnienie ochrony wiatrowej (szczelna, ale nadal otwarta dla usunięcia wilgoci, klasyfikacja ogniowa). W konwekcji wymuszonej zachodzić mogą dwa procesy. Infiltracja powietrza przez ściany budynku zależna od gradientu ciśnienia na konstrukcję i jej szczelność. Przenikanie powietrza w głąb ściany budynku z zewnątrz spowodowana gradientem ciśnienia w szczelinie wentylacyjnej oraz stopniem, w jakim, bariera wiatroizolacyjna oraz izolacja cieplna przepuszcza powietrze.

Obecność powietrza w części materiału lub konstrukcji nie powoduje wiele problemów. Skutki stają się bardziej ujemne, jeśli powietrze zawierające wilgoć przenika w głąb struktury. Przemieszczające się powietrze porywa parę wodną do strefy, gdzie może ulec skraplaniu, co powoduje zwiększoną obecność wilgoci (konwekcja wilgoci). Powietrze o jakiejkolwiek temperaturze θ, zawiera ilość ciepła uzależnioną od określonej temperatury powietrza i temperatury bezwzględnej. Przepływ powietrza odpowiada za przepływ ciepła przez konstrukcję (konwekcja termiczna).

Mechanizmami transportu wilgoci przez konstrukcję są dyfuzja wilgoci i konwekcja wilgoci. Transport pary wodnej wskutek kompensacji zawartości pary lub ciśnienia pary jest dyfuzją wilgoci. Tego rodzaju transport wilgoci jest stosunkowo powolnym procesem. Transport pary wodnej w wyniku ruchu powietrza spowodowanego różnicą w ciśnieniu powietrza jest konwekcją wilgoci. Tego rodzaju transport wilgoci jest stosunkowo szybkim procesem.

Konwekcja wilgoci oznacza, że zawartość pary wodnej w powietrzu przedostaje się w głąb konstrukcji wraz z powietrzem. Jeśli powietrze przemieszcza się z obszaru cieplejszego do chłodniejszego, para wodna w powietrzu może skraplać się na zimnych powierzchniach. Kondensacja nie będzie miała miejsca, jeśli powietrze wędruje z zimnego do ciepłego obszaru.

Dobra szczelność

Powietrzna bryły budynku zabezpiecza przed infiltracją powietrza w głąb struktury. Uszczelnienie należy zaplanować w taki sposób, aby możliwe było stworzenie ciągłej, całej zewnętrznej powłoki. Należy unikać przepustów przez uszczelnienie. Wymagania dotyczące szczelności budynku podane są w krajowych przepisach budowlanych.

Zbuduj ochronę przed wiatrem

- w celu zminimalizowania wpływu konwekcji wymuszonej, zabudować należy właściwą barierę wiatroizolacyjną w górnej części izolacji termicznej. Zalecamy wykorzystanie płyt wiatroizolacyjnych, które posiadają specjalną powłokę o właściwościach chroniących przed wiatrem. Wymagania dotyczące szczelności bariery wiatroizolacyjnych powinny być podane są w przepisach budowlanych. Na przykład, maksymalny współczynnik przepuszczalności powietrza przez barierę wiatrową w Finlandii wynosi lk <10 x 10^-6 m³/m s Pa.

Chroń przed wilgocią

- Ważne jest, aby izolacja cieplna zabezpieczona była przed działaniem wilgoci z zewnątrz, jak i wilgoci pochodzącej z wnętrza budynku. Wilgoć przechodząca z obszaru ciepłego może ulegać kondensacji na zimnych powierzchniach, dlatego też, ściana wymaga takiego zaprojektowania, aby nadmiar wilgoci został w łatwy sposób usunięty ze ściany. Warstwa chroniąca przed wiatrem także wymaga odpowiednio wysokich zdolności przenoszenia wilgoci w celu uniknięcia kondensacji pary wodnej.

W wentylowanej fasadzie ściany

zewnętrznej, pod okładziną elewacyjną, pozostawiona jest szczelina powietrzna. Zadaniem tej szczeliny jest wykorzystanie ruchu powietrza do usunięcia nadmiaru wilgoci z konstrukcji fasadowej i utrzymania jej w stanie suchym, dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania. Przepływ powietrza w szczelinie wentylacyjnej przebiega zazwyczaj z dołu do góry. Otwory zaprojektowane są w dolnej części,
aby umożliwić napływ powietrza do szczeliny. Nagrzewające się powietrze w szczelinie zbiera wilgoć i uwalnia się przez otwory w górnej części ściany.