Izolacja akustyczna określa to, jaka jest redukcja dźwięku przechodzącego przez struktury. Istnieją dwa rodzaje izolacji akustycznej w budynkach: izolacja od dźwięków z powietrza i izolacja od dźwięków uderzeniowych.

 

A) Ściany działowe

Izolacje akustyczne ścian działowych stosuje się w celu ograniczenia dźwięków powietrznych, pochodzących z zewnątrz lub od sąsiadów. Wartość izolacji akustycznej określa się za pomocą wskaźnika izolacyjności akustycznej Rw lub  R`w. Im większa wartość  Rw, tym lepsza jest skuteczność akustyczna. Wartości powinny być skorygowane (C i Ctr) w przypadku występowania dodatkowych hałasów w otaczającym środowisku.

Rw + C dla hałasów takich jak:

  • Działania bytowe użytkowników pomieszczeń
  • Hałas pociągu przy wysokich prędkościach
  • Hałas przemysłowy (średniej i wysokiej częstotliwości)

Rw + Ctr dla hałasów takich jak:


  • Hałas uliczny
  • Hałas pociągu przy niskich prędkościach
  • Muzyka disco
  • Hałas przemysłowy (niskiej i średniej częstotliwości)

     
Partition wall, steel frame
Minimalne wymagania izolacji akustycznej mogą byc spełnione za pomocą konstrukcji ściany działowej z pojedynczych płyt gipsowo-kartonowych wypełnionych izolacją akustyczną PAROC o grubości od 70 do 100 mm. Dla takiego rozwiązania wskaźnik izolacyjności akustycznej Rw=45 dB. W przypadku zastosowania podwójnej warstwy płyt gipsowo-kartonowych redukcja dźwięków wrośnie o 6 dB.  
Partition wall, steel frame 2
Izolacja akustyczna dla niskich częstotliwości wymaga grubszej warstwy przegrody. Aby uzyskać zamierzony skutek należy zastosować układ podwójny płyt gipsowo-kartonowych i wypełnić przegrodę grubszą warstwą izolacji akustycznej PAROC. Zwiększenie grubości izolacji z wełny mineralnej poprawia izolacyjność akustyczną od 5 – 10 dB, w porównaniu do ścian działowych bez izolacji akustycznej.  


B) Podłogi pływające

Izolację od dźwięków uderzeniowych (lub redukującą dźwięk kroków) należy stosować dla podłóg pływających. Ilości potrzebnej izolacji określa się za pomocą badania poziomu ciśnienia akustycznego w pomieszczeniu znajdującym się bezpośrednio poniżej. Krajowe przepisy zazwyczaj określają "najwyższy poziom dźwięków uderzeniowych w podłodze".  Niska wartość Ln lub L’n oznacza dobry poziom izolacji podłogi od dźwięków uderzeniowych. Ln oraz L’n są mierzone w zakresie częstotliwości 50–5000 Hz. Ln jest mierzona w laboratorium, podczas gdy L’n mierzona jest "w terenie".

Wełna mineralna PAROC posiada doskonałe właściwości jako sprężysta warstwa podłóg pływających. Jest ona wystarczająco twarda, aby znosić obciążenia z górnej warstwy (powierzchnia podłogi) i miękkia na tyle, aby skutecznie zredukować wibracje między warstwami konstrukcyjnymi w podłodze. Najważniejszą cechą materiału izolacyjnego jest tzw. sztywność dynamiczna wyrażana w mN/m3.  Im niższa wartość sztywności dynamicznej w produkcie PAROC, tym lepsza jest jego izolacyjność akustyczna.

 

Concrete floor, step sound 4  Konstrukcje drewniane są bardzo trudne do poprawienia akustyki. Połączenia są sztywne i mają niski ciężar konstrukcyjny. Każde rozwiazanie konstrukcyjne należy rozpatrywać indywidualnie.

Podłogi międzykondygnacyjne wykonane z betonu mają stosunkowo dobra izolacyjność od dźwieków powietrznych. Jednakże nowe wymagania izolacjyjności akustycznej, że beton jest coraz częstszym materiałem wybieranym na podłogi pływające.

Więcej informacji na temat podłóg pływających i ich izolacyjności akustycznych można znaleźć tutaj (link)