Zimne poddasze nieużytkowe – ocieplenie na stropie

Zimne poddasze nieużytkowe często stanowi największą jednolitą powierzchnię w budynku, przez którą próbuje się wydostać większa część ciepła uciekającego przez całą skorupę budynku. Na szczęście są to jednak straty, z którymi możemy sobie stosunkowo łatwo poradzić, stosując wełnę do ocieplenia poddasza niezagospodarowanego. 

Zimne poddasze nieużytkowe lub inaczej strych to typ przestrzeni, które nie może funkcjonować jako pomieszczenie mieszkalne. W takim przypadku, przestrzeń znajdująca się pod dachem służy przede wszystkim dla konstrukcji więźby i pełni funkcję wentylacyjną, a także umożliwiają składowanie różnych sprzętów i przedmiotów. Tego typu pomieszczenie co prawda nie wymaga ogrzewania, doświetlenia, czy wykończenia, lecz – wbrew dość powszechnej niegdyś praktyce – zdecydowanie wymaga izolacji termicznej, aby zapobiec ucieczce ciepła z niższych, ogrzewanych kondygnacji. Jak powinna zostać ułożona wełna do ocieplenia poddasza nieużytkowego?

Poddasze nieużytkowe – ocieplenie płytami PAROC układanymi na stropie

Strop poddasza nieużytkowego

  • Płyta sufitowa GK – 13 mm
  • Stelaż do montażu płyt sufitowych
  • Szkielet 50 x 50 mm, rozstaw żeber co 600 mm / wełna do ocieplenia poddasza PAROC Ultra lub PAROC Solid
  • Membrana paroizolacyjna z połączeniami uszczelnionymi taśmą
  • Drewniane belki, rozstaw co 600 mm / izolacja termiczna PAROC Ultra lub PAROC Solid

Konstrukcja dachowa

  • Krokwie
  • Rozdzielacz powietrzny
  • Hydroizolacja
  • Kontrłaty podłużne / Szczelina wentylowana d ≥ 25 mm
  • Łaty poprzeczne 
  • Zewnętrzne pokrycie dachowe
     
Cold roof insulation slabs on wooden beamsLowres
Dotyczące tego rozwiązania

Izolacja termiczna do ocieplenia poddasza nieużytkowego

PAROC Ultra – płyta do izolacji wentylowanych dachów skośnych, przewodność cieplna λD = 0,035 W/mK

PAROC Solid – ogólnobudowlana płyta termoizolacyjna do ocieplania poddasza, przewodność cieplna λD = 0,037 W/mK

Oprócz samej izolacji termicznej, warunkiem poprawnie funkcjonującego poddasza nieużytkowego jest dokładne wykonanie wszystkich elementów tworzących konstrukcję dachu i stropu.

Konstrukcja dachu na poddaszu nieużytkowym

  • Konstrukcje dachowe w układzie zimnego poddasza nieużytkowego najczęściej wykonywane są z wiązarów lub krokwi drewnianych. Wełna do ocieplenia poddasza montowana jest wówczas na płycie stropowej.
  • Od góry na krokwiach montowana jest warstwa hydroizolacji ze specjalnie przeznaczonej do tego folii. Połączenia membrany folii muszą być ze sobą starannie sklejone lub uszczelnione w inny sposób, zgodnie z instrukcją producenta. Warstwa ta zabezpiecza konstrukcję dachową przed wnikaniem wody z otoczenia do wewnętrznych warstw przegrody. Przyczyną ewentualnych przecieków mogą być nieszczelności pokrycia dachowego (dachówek) oraz kondensacja pary wodnej na spodniej stronie pokrycia dachowego.
  • Ponad warstwą hydroizolacji wykonuje się kontrłaty podłużne o wysokości 25 mm lub więcej, które tworzą szczelinę wentylacyjną i odprowadzającą wodę.
  • Aby umożliwić wlot i odprowadzanie powietrza ze szczeliny wentylacyjnej, konieczne jest uwzględnienie odpowiednich otworów w okapie i kalenicy dachu. W tym celu po przeciwnych stronach szczeliny wentylacyjnej wykonuje się otwory o powierzchni wynoszącej z każdej strony co najmniej 0,2% powierzchni dachu nad szczeliną wentylacyjną i nie mniej, niż 0,02 m² na każdy metr nachylenia dachu.
  • Łaty poprzeczne montuje się na kontrłatach podłużnych, a ich wymiary i nachylenie zależą od wymagań dla konkretnego pokrycia dachowego.
  • Aby wełna do ocieplenia poddasza nieużytkowego spełniała swoje funkcje w sposób optymalny, pokrycie dachowe należy wykonać zgodnie z wymaganiami oraz instrukcjami montażu danego producenta.
  • W przypadku wentylowanych dachów skośnych, szczelina pomiędzy warstwą wodoszczelną a pokryciem dachowym musi być wentylowana powietrzem zewnętrznym.

 

Poddasze nieużytkowe – ocieplenie montowane na stropie drewnianym

  • Ogólnobudowlane płyty izolacyjne (przeważnie PAROC Ultra) mocowane są pomiędzy żebrami szkieletu w taki sposób, aby ściśle do nich przylegały.

 

Od strony wewnętrznej, konstrukcja dachowa montowana jest do belek stropowych

  • Kluczową rolę odgrywa paroizolacja w strefie osadzenia krokwi drewnianych lub kompozytowych. Odpowiednio wykonana warstwa paroizolacyjna zapewnia szczelność i ochronę przed wilgocią zarówno dla elementów szkieletu drewnianego tworzącego warstwę stropu, jak i umieszczonej pomiędzy żebrami izolacji termicznej. Z tego powodu wszelkie połączenia folii paroizolacyjnej muszą być uszczelnione. Folia paroizolacyjna powinna się także łączyć z warstwami zapewniającymi szczelność przylegających konstrukcji.
  • Wszelkiego rodzaju przewody i kable należy zawsze prowadzić po cieplejszej stronie membrany paroizolacyjnej, aby uniknąć naruszenia integralności tej warstwy. Drewniane elementy szkieletu tworzącego konstrukcję stropu są połączone z dolną krawędzią krokwi dachowych poprzez warstwę paroizolacji i umożliwiają wykonanie dodatkowej warstwy ocieplenia.
  • Przestrzeń pomiędzy drewnianymi elementami szkieletu zalecamy wypełnić wełną do ocieplenia poddasza PAROC Ultra o grubości 50 mm lub innymi płytami ogólnobudowlanymi PAROC z wełny kamiennej. Płyty powinny ściśle przylegać zarówno do drewnianych żeber, jak i warstwy paroizolacyjnej.
  • Stelaż do montażu płyt GK lub innego typu pokrycia montuje się do krokwi drewnianych.

 

Wartości U:

Współczynnik przenikania ciepła U (W/m2K) dla zimnego poddasza nieużytkowego opartego na konstrukcji stropu drewnianego, przy zastosowaniu różnych grubości płyt izolacyjnych PAROC Ultra

 PAROC Ultra [mm]  50+150 50+175  50+250   50+225  50+250  50+275  50+300  50+325  50+350  50+375
 U (W/m2K)  0,2  0,18 0,16   0,15 0,14  0,13  0,12  0,11  0,11  0,10

 

Współczynnik przenikania ciepła U (W/m2K) dla zimnego poddasza nieużytkowego opartego na konstrukcji stropu żelbetowego, przy zastosowaniu różnych grubości płyt izolacyjnych PAROC Ultra i PAROC Solid

 PAROC Ultra, PAROC Solid [mm]  200  225  250  275  300  350
 U (W/m2K), PAROC Ultra 0,17 0,15 0,17 0,12 0,11 0,1
 U (W/m2K), PAROC Solid 0,18 0,16 0,14 0,13 0,12 0,1

Parametry obliczeniowe (Obliczenie zgodne z PN-EN ISO 6946): 

Warstwa paroizolacyjna R = 0,04 m2K/W
Płyta GK λds = 0,25 W/mK
PAROC Ultra λD = 0,035 W/mK, λds = 0,036 W/mK
PAROC Solid ?
Szkielet drewniany, rozstaw co 600 mm λds = 0,13 W/mK
Prefabrykowana, żelbetowa płyta stropowa λds = 1,3 W/mK

Powierzchniowy opór przejmowania ciepła od wewnątrz i od zewnątrz Rsi + Rse = 0,20 m2K/W

Współczynnik przenikania ciepła stropu drewnianego obliczany jest z uwzględnieniem wpływu tworzącego go szkieletu drewnianego. Szerokość żeber wynosi 50 mm, wysokość odpowiada grubości płyt izolacyjnych PAROC Ultra, a odstępy pomiędzy żebrami wynoszą 600 mm.

Dotyczące tego rozwiązania