31/8/2023
Wrzesień. Jedni zaraz usłyszą pierwszy dzwonek, dla innych to ostatni moment, by wykonać ocieplenie ścian metodą lekką mokrą, w której główną rolę gra wysokiej jakości wełna elewacyjna. Jeśli schyłek lata i początek jesieni będą łaskawe pod względem temperatury oraz opadów, prace pójdą szybko i sprawnie – zarówno, gdy mowa o termomodernizowanych budynkach, jak i tych właśnie powstających. O czym warto pamiętać, wykorzystując system ETICS i jakiego rodzaju wełna fasadowa sprawdzi się tu najlepiej?
Ewolucja technologii wykończenia fasad – płyty z wełny mineralnej
Metoda lekka mokra, bo tak też jest nazywana, sprawdzi się zarówno w przypadku renowacji starszych obiektów, jak i podczas wznoszenia zupełnie nowych budynków. Stwarza bowiem możliwość wyboru spośród licznych rozwiązań izolacyjnych i wykończeniowych, wśród których prym wiedzie wysokiej jakości wełna elewacyjna w dwóch funkcjonalnych wariantach.
Standardowe, elastyczne płyty z wełny mineralnej cechuje gładka powierzchnia oraz niezwykle intuicyjny montaż, co czyni z nich idealny wybór do prostych, minimalistycznych elewacji, a także tych, które wymagają ukrycia niedoskonałości. Płyta lamelowa, dzięki odmiennemu, bo prostopadłemu układowi włókien, sprawdzi się w przypadku zakrzywionych powierzchni elewacyjnych lub przy konstrukcjach ścian nośnych wykonanych z drewna. Dzięki swoim unikalnym właściwościom, płyta lamelowa umożliwia uniknięcie stosowania łączników mechanicznych, co przekłada się na estetykę i trwałość całej konstrukcji.
Ocieplanie ścian metodą lekką mokrą, gdzie główną rolę gra wełna fasadowa, to skuteczny sposób na poprawę izolacji termicznej i akustycznej budynków. Jednak, aby móc w pełni korzystać z zalet tego materiału, konieczny jest profesjonalny montaż, pozbawiony rutyny, niedokładności oraz błędów wykonawczych. Przyjrzyjmy się zatem po kolei niezbędnym krokom.
Wełna fasadowa – precyzyjna instalacja, co do milimetra
Prawidłowy montaż, zgodny ze sztuką budowlaną, to kluczowy element mogący znacząco wpłynąć na efektywność energetyczną budynku. Prace należy rozpocząć od precyzyjnego określenia przebiegu dolnej krawędzi izolacji. Ta jest zazwyczaj wyznaczana przez izolację przeciwwilgociową ścian fundamentowych lub piwnicznych. Na całej jej długości montujemy listwę cokołową, która ma za zadanie podparcie płyt izolacyjnych od dołu i może być z powodzeniem usunięta po zakończeniu klejenia. A skoro o klejeniu mowa…
Przed przyklejeniem, powierzchnię płyt należy dokładnie oczyścić z luźnych cząstek i zabrudzeń. W celu uzyskania wysokiej przyczepności, warto nakładać klej w dwóch etapach. Pierwszą warstwę aplikujemy za pomocą gładkiej szpachli, zaś po wyschnięciu nakładamy drugą warstwę kleju przy użyciu pacy zębatej. Płyty z wełny mineralnej powinny być montowane do podłoża natychmiast po aplikacji zaprawy, najlepiej w systemie mijankowym. Pamiętajmy, że proces wiązania kleju jest dość szybki, dlatego precyzja i dokładność w układaniu są niezwykle istotne. Płyty przykładamy zatem w odległości mniej więcej dwóch centymetrów od poprzednich, następnie dociskamy je do krawędzi, usuwając od razu nadmiar kleju.
Gdzie czyhają zagrożenia?
Szybkość wiązania kleju to nie jedyna pułapka, jaką może na nas zastawić montaż wełny elewacyjnej. Na wykonawców czekają jeszcze naroża, ościeża, gzymsy, a także kapryśna pogoda.
Newralgiczne elementy i łączenia, narażone na większe obciążenia niż powierzchnie płaskie, warto zatem zabezpieczyć materiałem o większej grubości i podwyższonych parametrach mechanicznych. Tu doskonale sprawdzi się wełna fasadowa z serii PAROC Linio – zarówno klasyczne płyty z wełny mineralnej, np. PAROC Linio 10 czy PAROC Linio Pro, jak i płyta lamelowa, czyli PAROC Linio 80.
Na szczególną uwagę zasługują również płyty PAROC Linio 15 – ich zwiększona wytrzymałość na naprężenia ściskające i rozciąganie prostopadłe do powierzchni zapewnia uzyskanie gładkiej i szczelnej otynkowanej powierzchni fasady oraz miejsc wokół okien i drzwi.
Liczy się każdy detal. Wełna elewacyjna i ostatnie… szlify!
Jesień, choć bywa piękna, dla ekspertów branży budowlanej oznacza również zmiany w warunkach atmosferycznych, które mogą mieć wpływ na proces montażu izolacji. Jeśli prace rozpoczynamy we wrześniu lub nieco później, należy zwrócić szczególną uwagę na to, aby niewykończona powierzchnia nie pozostała odkryta przez dłuższy czas. Długotrwała ekspozycja na deszcz, wilgoć i chłodne temperatury może prowadzić do słabnięcia wiązania zapraw tynkowych, co z kolei może wpływać na jakość i trwałość izolacji.
Jeśli jednak do tego dojdzie, należy zeszlifować wierzchnią warstwę ocieplenia na głębokość około 1-2 mm. Ten proces pozwoli nam odsłonić zdrowe włókna izolacji, które będą miały lepsze właściwości wiążące.
Wykończenie
Gdy od wykonania ocieplenia minęły minimum 24 godziny, możemy przystąpić do prac wykończeniowych. Pacą drewnianą z grubym papierem ściernym eliminujemy ewentualne nierówności, powierzchnię odpylamy, a następnie w cienkiej warstwie zaprawy zbrojącej zatapiamy wzmacniające listwy narożnikowe z siatką. Całość ponownie szpachlujemy i czynność powtarzamy jeszcze raz.
Związaną warstwę zbrojoną pokrywamy nośną warstwą podkładową oraz przechodzimy do prac tynkarskich. W przypadku ocieplania fasady wełną kamienną, warto postawić na tynki silikatowe oraz mineralne, a unikać tych z dodatkiem żywic, które negatywnie wpłyną na właściwości dyfuzyjne ściany.
Powierzchnię dzielimy na poziome pasy o szerokości 1,5 metra, nakładamy masę i… patrzymy w wyczekująco w stronę nieba, by z chmur nie spadła właśnie jesienna ulewa!
