13/09/2023
Izolacja dachu płaskiego to wbrew pozorom wcale nie jest prosta rzecz. Aby właściciel lub dysponent budynku nie musiał narzekać na powracające problemy z zawilgoceniem, rozwojem grzybów i pleśni czy mostków termicznych, niezbędne jest prawidłowe i dokładne ocieplenie dachu wełną. Przejdźmy krok po kroku przez wszystkie etapy prac, w tym m.in. układanie wełny dachowej, i sprawdźmy na jakie aspekty warto zwrócić szczególną uwagę!
Zanim przejdziemy do właściwych prac związanych z izolacją dachu płaskiego, należy zadbać o prawidłowe przygotowanie podłoża. O ile konstrukcję nośną tworzą stalowe blachy trapezowe, nie musimy się zbytnio martwić na tym etapie – obowiązywać nas będą przede wszystkim zasady, które opiszemy w ostatnim paragrafie.
W przypadku ocieplania podłoży betonowych, np. w postaci prefabrykowanych płyt TT czy płyt kanałowych, na początek zdecydowanie zaleca się upewnić, że jest ono odpowiednio czyste i równe. Gładkość powierzchni tego typu powinna odpowiadać gładkości betonu po usunięciu deskowania.
Żaden dach płaski nie jest rzecz jasna… idealnie płaski. Odpowiednie spadki, czy to w geometrii podłoża, czy w postaci odpowiednio dociętej izolacyjnej płyty na dach, są niezbędne, aby zapobiec stojącej na dachu wodzie (a co za tym idzie dodatkowym obciążeniom) oraz umożliwić jej sprawne odprowadzanie do systemów kanalizacyjnych. W przypadku uszkodzenia warstw wierzchnich, wilgoć może też wnikać w głąb przegrody, przynosząc szereg niekorzystnych skutków. Niekiedy uwzględnienie spadków spada na barki wykonawcy – warto więc być na to przygotowanym.
– W praktyce dekarskiej, nazwa „dach płaski” oznacza konstrukcje o nachyleniu min. 3°. Bywa, że realizacja odpowiednich spadków jest utrudniona lub wręcz niemożliwa – przykładem takiej problematycznej powierzchni są pogłębione zlewnie. Rozwiązaniem jest wówczas wykonanie wzmocnionej warstwy hydroizolacji, przykładowo w postaci dwóch lub trzech warstw grubych, zbrojonych i odpornych na niskie temperatury pap termozgrzewalnych. Płyta na dach w postaci klasycznej wełny dachowej będzie z nimi współpracowała bez problemu – podpowiada Paweł Stempuchowski, ekspert firmy Owens Corning PAROC Polska.
Dachy płaskie, zwłaszcza w okresie niskich temperatur w sezonie jesienno-zimowym, narażone są na zjawisko kondensacji ciepłego powietrza pochodzącego z pomieszczeń wewnątrz konstrukcji dachu. Prawidłowe ocieplenie dachu wełną wymaga więc wykonania odpowiedniej warstwy paroszczelnej. Barierę może stanowić membrana bitumiczna lub folia paroizolacyjna o grubości 0,2 mm. Jeśli mówimy o izolacji dachu płaskiego na istniejącym budynku, warstwę paroszczelną może tworzyć stare pokrycie. Pamiętajmy natomiast, że w klasycznym układzie paroizolację należy wykonać jak najbliżej wewnętrznej, czyli ciepłej strony przegrody.
– Jako praktykę izolacji przeciwkondensacyjnej dachu płaskiego przyjmuje się, że ponad barierą paroszczelną powinno znajdować się co najmniej ¾ grubości izolacji termicznej. Aby uniknąć zimą niepożądanego efektu komina, czyli zjawiska zasysania wilgotnego powietrza i zamarzania zawartej w konstrukcji wody, paroizolację należy wykonać na zakładki o szerokości minimum 200 mm. To istotna kwestia, aby utrzymać
odpowiednich parametrów wilgotności i ciśnienia wewnątrz przegrody – wyjaśnia Paweł Stempuchowski.
Przechodzimy do kluczowego etapu ocieplania dachu wełną, czyli po pierwsze doboru odpowiedniego rozwiązania. Dobra płyta na dach powinna nie tylko chronić budynek przed stratami energii, ale też przenosić przewidywane obciążenia wynikające z charakteru i przeznaczenia konstrukcji. Warto więc spojrzeć nieco dalej, niż sama „lambda” produktu – kluczowymi parametrami w przypadku izolacji dachu płaskiego jest również wytrzymałość mechaniczna oraz ogniotrwałość.
Pod tym względem niepalna wełna kamienna PAROC stanowi doskonałe i sprawdzone rozwiązanie, potwierdzone licznymi realizacjami w Polsce i zagranicą. Dzięki optymalnie dopasowanym gęstościom, płyty dachowe PAROC cechuje wysokie obciążenia punktowe i naprężenia ściskające.
– W przypadku ocieplenia dachu wełną, zalecamy ułożenie co najmniej dwóch warstw płyt: spodniej o lepszych parametrach termicznych, oraz wierzchniej, zapewniającej trwałe, twarde i ognioodporne podłoże dla warstwy pokrycia dachowego. W zależności od planowanego obciążenia i pożądanego standardu energetycznego, możemy zdecydować się na różne kombinacje wełny dachowej, aby spełnić wymagania dla obiektów o zróżnicowanym charakterze i przeznaczeniu – podkreśla Paweł Stempuchowski.
W poniższej tabeli znaleźć można sugerowane układy płyt dachowych PAROC, dopasowane do wymagań dla poszczególnych klas obciążeń dachów płaskich:
| Eksploatacja konstrukcji dachowej | Warstwa spodnia | Warstwa wierzchnia |
| Klasa obciążenia R1: (lekkie) Zwykłe budynki magazynowe |
PAROC ROS 30 | PAROC ROS 60 Lub PAROC ROS 70 |
| Klasa obciążenia R2: (normalne) Zwykłe budynki mieszkalne lub biurowe |
PAROC ROS 30 lub PAROC ROS 30g |
PAROC ROS 70 |
| Klasa obciążenia R3: (ciężkie) Zwykłe budynki przemysłowe |
PAROC ROS 40 lub PAROC ROS 40g |
PAROC ROS 70 lub PAROC Premo 90 |
| Klasa obciążenia R4: (ekstremalne) Specjalne budynki przemysłowe |
PAROC ROS 70 lub PAROC Premo 90 |
PAROC Premo 90 |
Niezależnie od rodzaju podłoża w stropodachu, wełnę dachową należy oczywiście układać na mijankę, tj. w taki sposób, by narożniki czterech płyt nigdy nie zbiegały się w jednym punkcie – to prosta droga do mostków termicznych. Jeżeli wykonujemy izolację dachu płaskiego, którego warstwę nośną tworzy blacha trapezowa, musimy pamiętać o zasadach montażu ocieplenia. Płytę na dach należy układać równolegle lub prostopadle do fałd blachy, łącząc je ze sobą pomiędzy fałdami blachy lub na fałdzie.
